Atatürk’ün Vasiyeti ve Türkçemiz

Hiç önemsemediğimiz Türkçemiz, artık kişisel çabalarla ayakta durmaya çalışıyor. Ancak aramızdaki Türkçe sevdalılarının uyarılarına rağmen sanki büyük bir iş işlermiş gibi kendini savunan, üstüne üstlük hatasını sürdürmekte ısrar edenler var. İnsan mükemmel değildir, hata yapabilir. Ama hatanın gösterildiği halde devam ettirilmesi bir şuursuzluk ve hatta ahmaklıktır.

Sözlerimin bundan sonraki kısmına Yüce Önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ün sözleri ile devam etmek istiyorum. Türkçe sevdalılarına yapılan bilinçsizce savunmalara en güzel cevabı sadece Ulu Önderimiz verebilir:

Millî his ile dil arasındaki bağ çok kuvvetlidir. Dilin millî ve zengin olması, millî hissin gelişmesinde başlıca müessirdir. Türk dili, dillerin en zenginlerindendir, yeter ki bu dil şuurla işlensin.

ve de Türkçemizi düzgün kullanmamakla nasıl bir akılsızlık yaptığımızı da yine ATATÜRK’ün şu sözü çok iyi açıklıyor :

Türk milleti demek Türk Dili demektir. Türk Dili Türk milleti için kutsal bir hazinedir. Çünkü Türk milleti geçirdiği nihayetsiz felaketler içinde ahlâkının, menfaatlerinin kısacası bugün kendi milliyetini yapan her şeyinin dili sayesinde muhafaza olunduğunu görüyor. Türk Dili Türk milletinin kalbidir, zihnidir.

Bunların da ötesinde Türkçemize yapılan saygısızlıklarla muhteşem insanın vasiyetini de hiçe saymış oluyoruz:

Bakınız arkadaşlar, ben belki çok yaşamam. Fakat siz, ölene dek Türk gençliğini yetiştirecek ve Türkçe’nin bir kültür dili olarak gelişmeye devamı yolunda çalışacaksınız. Çünkü Türkiye ve Türklük, uygarlığa ancak bu yolla kavuşabilir.

ve onun bu yürekten isteğini de ezmiş geçmiş olmaktayız:

Türk dilinin, kendi benliğine, aslındaki güzellik ve zenginliğine kavuşması için bütün devlet teşkilatımızın, dikkatli, ilgili olmasını isteriz.

ve de sözlerimi her nedense başını söylemekten uzak durduğumuz meşhur vecize ile tamamlıyorum:

Türk demek Türkçe demektir; Ne Mutlu Türküm Diyene!

Saygılarımla…